Mas mabuti na lamang na pakinggan ang naka-bibinging katahimikan. Ang katahimikang madalas na tinatakasan ng mga tao. Nakakatakot nga naman talaga ang katahimikan.
Walang duda.
Pero mas pipiliin ko pa ring pakinggan ito kaysa marinig mula sa’yo ang mga alitang unti-unting dumudurog ng puso ko. Mas gugustuhin kong takasan ang mga salitang sinasabi mo at harapin ang katahimikan. Nakakatakot man, pero hindi dumudurog ng puso.
Itikom na lang natin yung ating mga labi. HUwag na muna tayo umimik. Magpalamon muna tayo sa katahimikan.
Masyado ng matatalim ang mga salitang naguumalpas a bibig nating dalawa.
Masyado ng masakit.
Hindi ko na kaya.
Tama na.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento